:(

Na pierwszy rzut oka wszystko jest w porządku. Pozorne szczęście. Nie, mylę się. Jest naprawdę dobrze. Aż sama nie spodziewałam się, że może się tak ułożyć :) Tylko czegos tu brakuje. Nawet nie czegoś - kogoś. Bardzo brakuje :(

Tak to chyba jest z ludzką naturą - apetyt rośnie w miarę jedzenia. Gdyby miesiąc temu ktos mi powiedzial, że spotka mnie tyle fantastycznych  rzeczy, że wszystko sie tak dobrze uloży, chyba bym mu nie uwierzyła. A teraz mam to wszystko, ale ciągle czegos brakuje. Glupie to prawda ?! Chyba najlepiej było by nie wiedzieć wiele, nie zastanawiac się nad tym, czego sie nie wie, i żyć sobie szczęsliwie, nie trapiąc się jakimiś 'głębszymi' problemami. może z perspektywy innych byloby to zycie glupca, ale ten głupiec przynajmniej jest szczęsliwy. Co jest lepsze ?!  Ja chyba jestem skazana na żywot tego, który ciągle chce wiedziec więcej. Co nie znaczy dobrze :( (przepraszam za taki wydumany charakter notki, ale w końcu mam w szkole teraz zajęcia z filozofii, więc jakos sie to musi odbic na mojej psychice ;))

Czy ja naprawdę proszę o tak wiele ?! Chcę tylko, żeby ktos mnie przytulił ( nie, przepraszam, chcę żeby ON mnie przytulił. Ale widać to już zbyt wiele :(

O proszę, przytulił :) I to 104 razy ... Niestety, tylko internetowo, przez GG ... Ale i tak od razu jest mi lepiej :)