Still ....
Komentarze: 0
Źle mi. Męczę się. Bo nie przeszło mi wcale, żeby nie powiedzieć, że ostatnimi czasy wręcz się nasiliło. Niedługo chyba oszaleję.
A do tego jeszcze ferie. Wszystko szło pięknie i gładko, problem stał się jakoś bardziej odległy, nienamacalny. Żyłam inną rzeczywistością. Jednak potem sytuacja odwróciła się o 180 stopni. Zrozumiałam, że nie ucieknę, a na pewno już nie teraz. Pamięć o nim i tak będzie żywa i będzie towarzyszyła tym ludziom cały czas. Przecież oni nie wiedzieli, jak bardzo mnie to boli i rani za każdym razem, jak bardzo cierpię.
Łzy ciekły nie raz. Dlatego, że jestem mu obojętna. Dlatego, że trwam już tak długo. Dlatego, że wcale nad tym nie panuję. Dlatego, że i tak nie mogę przestać. Chociaż chcę.
Mówię sobie ciągle, że widocznie tak ma być, że nie jesteśmy dla siebie, że nie powinnam w ogóle się nim przejmować, ale kiedy zamykam oczy ciągle widzę tą samą twarz. I nic na to nie poradzę.
Dlatego, że nie ma żadnej nadziei.
Chociaż w Kościele w niedzielę hymn do miłości św. Pawła: „Miłość (…) we wszystkim pokłada nadzieję”
I „Amelia” po raz kolejny:
„-Ona się zakochała…
- Ale przecież ja jej nie znam!
- Znasz, marzysz o niej od zawsze”
A tak, żeby mi dołożyć, jaka piosenka leciała w samochodzie, gdy jechałam z jego rodzicami?
„It still feels like our first night together
(…)
I'm still hold on and you're still the one
The first time our eyes met it's the same feelin' I get
Only feels much stronger and I wanna love ya longer
(…)
So If you're feelin' lonely.. don't
You're the only one I'd ever want
I only wanna make it good
So if I love ya a little more than I should
Please forgive me I know not what I do
Please forgive me I can't stop lovin' you
Don't deny me
This pain I'm going through
Please forgive me
If I need ya like I do
Please believe me
Every word I say is true
Please forgive me I can't stop loving you
Still feels like our best times are together
Feels like the first touch
(…)
You're still number one I remember the smell of your skin
I remember everything
I remember all your moves
I remember you
(…)”
Ironia losu to się nazywa?